دکتر بابک شادگان رئیس کمیته پزشکی فیلا، دانشیار دپارتمان ارتوپدی و مدیر آزمایشگاه بیوفوتونیک دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا به عنوان یکی از سخنرانان سومین وبینار بین المللی پیشگیری از آسیب های ورزشی و بیماری ها، به ارائه خلاصه ای از اصول پیشگیری از آسیب های ورزشی با تأکید بر رشته ورزشی کشتی پرداخت.
به گزارش روابط عمومی آکادمی ملی المپیک، دکتر بابک شادگان در ابتدا، آشنایی با موضوع پیشگیری از آسیب‌های ورزشی را یکی از ارکان مدیریت در تیم های ورزشی عنوان کرد و گفت: برای پیشرفت یک رشته ورزشی بسیار مهم است که متولیان آن رشته ورزشی ضمن آشنایی با موضوع پیشگیری از آسیب های ورزشی بتوانند به حفظ ایمنی و سلامت ورزشکار کمک کنند.
دکتر شادگان ضمن اشاره به اینکه افراد مختلف با انگیزه های مختلفی مانند رشد و ارتقاء سلامت فردی به ورزش مورد علاقه خود روی می آورند افزود: در کشتی با اینکه ضربه ای توسط حریف زده نمی شود و این تکنیک ورزشکار است که منجر به کسب امتیاز برای او می شود، اما باید توجه داشت که مصدومیت های این رشته ورزشی زیاد است.
وی ادامه داد: در همین راستا و با عنایت به مبحث مهم آسیب های ورزشی، کمیسیون پزشکی کمیته بین الملی المپیک به انجام تحقیقاتی در این خصوص روی آورده و در پایان سه دوره گذشته بازی های المپیک، اقدام به برگزاری جلساتی کرده تا میزان آسیب هایی که در هر رشته ورزشی در این بازی های اتفاق افتاده، مورد بررسی قرار دهند و خصوصیات آن آسیب را ثبت می کنند.
دکتر شادگان افزود: بر اساس آخرین آماری که کمیته بین المللی المپیک در این زمینه منتشر کرده، میزان آسیب در کشتی از متوسط آسیب در رشته های مختلف ورزشی در المپیک کمتر است.
رئیس کمیته پزشکی فیلا در ادامه ابراز داشت: بنده و همکارانم از سال 2004 در رابطه با آسیب های ورزش کشتی در المپیک ها تحقیقاتی را آغاز کرده ایم. یافته های ما نشان دهنده این است که در المپیک آتن 24 درصد از کشتی گیران حداقل یک بار مصدومیت را تجربه کرده اند که در المپیک پکن به 3/9 درصد کاهش پیدا کرده، در لندن به 12 درصد و در المپیک ریو به 2/6 درصد تقلیل یافته است.
دکتر بابک شادگان بیان داشت: پیش از شیوع کووید 19 یک سیر نزولی را در خصوص آسیب ها شاهد هستیم که مهمترین دلیل آن، توجه بیشتر تیم ها به بحث پیشگیری از آسیب های ورزشی بود. البته پس از کووید این آمارها افزایش پیدا کرده که البته باز هم مصدومیت کشتی‌گیران در جریان بازی های المپیک از متوسط مصدومیت در رشته های دیگر کمتر بود.
وی ضمن تأکید مجدد بر این موضوع که توجه به مقوله آسیب در کشتی، در ایران به دلیل اهمیت این رشته ورزشی در بحث ملی و همچنین در دیگر کشورها بسیار بیشتر از قبل شده است اظهار داشت: جوانب بسیار زیادی در بحث پیشگیری از آسیب در کشتی باید مدنظر قرار بگیرد که از مهمترین آنها می توان به واقعگرا بودن، برنامه‌ریزی بلند مدت و فرهنگ سازی در این خصوص، پشتیبانی های لازم در سطوح بالای مدیران و تصمیم گیران ورزش و همچنین توجه به شرایط و موقعیت های این رشته ورزشی اشاره کرد.
دکتر شادگان در تکمیل صحبت های خود، پیشگیری از آسیب های ورزشی را به چهار مرحله تقسیم کرد و عنوان داشت: استراتژی های بلند مدت و کوتاه مدت پیش از مسابقات، مواردی که باید در حین مسابقات در نظر گرفت، موضوعاتی که پس از پایان مسابقات باید مدنظر قرار داد و در نهایت اصولی که باید در دوران تمرینات فنی و بدنسازی ورزشکار در نظر گرفت مراحل مهمی است که باید در این خصوص مورد توجه قرار داد.
وی در ادامه گفت: علاوه بر خود ورزشکار، مربیان، مدیران، تیم داوران، برگزار کنندگان مسابقات و مسئولین فدراسیون های جهانی مرتبط با رشته ورزشی مربوطه، هر کدام به نوعی یکی از اضلاع بحث پیشگیری از آسیب می باشند که باید ضمن انجام وظایف محوله در بحث پیشگیری از آسیب، به کمتر شدن خطر آسیب ورزشکاران کمک کنند.
شادگان همچنین به آماده سازی صحیح بدن و افزایش کشش و طول عضلات در رشته های ورزشی قدرتی نظیر کشتی، گرم کردن و سرد کردن مناسب، استفاده از متخصصین روان‌شناسی ورزشی، استفاده صحیح از مکمل های ورزشی، ریکاوری مناسب، توجه ویژه به کاهش وزن پیش از مسابقات، استفاده از گارد برای حفاظت از دندان ها، اندازه گیری و تحت نظر بودن ضربان قلب ورزشکار، توجه ورزشکاران به بیماری های پوستی، استفاده از متخصصین پیشگیری از آسیب در تمرینات و مسابقات، استفاده از البسه مناسب و تجهیزات ورزشی استاندارد، جلوگیری از تمرین زدگی و عدم دخالت در درمان آسیب ورزشکار در حین مسابقه توسط مربی که از جمله موارد مهم پیشگیری از آسیب های ورزشی است اشاره کرد.
وی همچنین نکاتی را در رابطه با لزوم آگاهی از مقررات به روز رشته ورزشی مربوطه توسط ورزشکاران، آشنایی کامل با انجام صحیح فنون توسط ورزشکاران و همچنین عدم استفاده از هرگونه اسپری گرم و سرد و حتی ماساژ اطراف ناحیه مصدوم در جریان مسابقات را به جهت کاهش آسیب، به شرکت کنندگان این وبینار بین المللی ارائه کرد.
دکتر شادگان در پایان و ضمن ابراز امیدواری از اینکه روز به روز شاهد ارتقاء ورزش ایمن در کشورمان باشیم گفت: فدراسیون های جهانی رشته های مختلف ورزشی باید آسیب های مرتبط با رشته خود را پایش کنند و ضمن شناسایی علت، شدت، مکانیسم و ریسک فاکتورهای آسیب، در کاهش میزان آسیب ورزشکاران خود قدم‌های مثبتی را بردارند.